1. Już ziemia rozgrzana i kwiaty w pąkach, d
I pola zbożami się złocą. g
I cisza wezbrana w pajęczych koronkach, C
I dnie kolorowe i noce. F A7
Zapachem żywicy i ptaków kwileniem d
Omszały, sosnowy las pęka. g
I człowiek olśniony, i całe stworzenie B
Przed Tobą klęka. F A7 d
B
Stworzyłeś świat z gwiazd, barw i mgieł. F A7 d
Stworzyłeś go, żeby trwał w Imię Twe. B F A7 d
Radosna myśl ku Tobie mknie: B F A7 d
Stworzyłeś świat, stworzyłeś mnie. B F A7 d
2. Na łąkach płonących pszczół kapele
I nieba błękitny proporzec.
I liście szepcące jak usta w kościele,
A w liściach Imię Twe, Boże.
Przez chmury przecieka słoneczna pieszczota
I drzewa się modlą do Ciebie.
Na drogach człowieczej pozwalasz tęsknocie
Odnaleźć Ciebie.
|