POTOP

       D                A
1. pewnego dnia Noe do lasu szedł,
      A7                            D
By zebrać wokół siebie wszystkie zwierzęta,
    D7                         G               g
Bo rozgniewany Pan Bóg chciał zesłać na świat potop;
 D                               A     D
Lecz nie z winy zwierząt, więc ocalił je.

                  D           A
Ref.  Tu stoją krokodyle i orangutany,
     A7                          D
Dwa maleńkie wężyki i królewski orzeł,
   D       D7     G            g
t kot, i mysz, i bardzo duży słoń.
      D                        A    D
Dlaczego jeszcze nie ma dwóch jednorożców? (la, la...)

2. Zwierzęta szybko do arki szły,
Bo wielka czarna chmura była już na niebie,
I kropla po kropli zaczęło padać
Lecz nie z winy zwierząt, więc ocalił je.

3. Z ulewy tej na ziemi potop był,
Lecz w arce dobrze było ludziom i zwierzętom,
I Noe nie myślał już o jednorożcach,
To nie jego wina, że spóźniły się.

4. Z historii tej naukę sobie weź.
Nie spóźniaj się, gdy Pan Bóg łaski swoje daje,
Bo smutny los cię spotka jak nosorożca
I Arka Bożej Łaski odpłynie w dal.