e a D G a e H
1. Rozmy¶lajmy dzi¶, wierni chrze¶cijanie,
e a D G a Bo H (D)
jako Pan Chrystus za nas cierpia³ rany;
G D4 G a Bo H
od pojmania nie mia³ odpocznienia,
e a Fis7 H7 e
a¿ do skonania.
2. Naprzód w Ogrojcu wzi±³ poca³owanie,
tam Judasz zdrajca da³ by³ katom znamiê:
oto patrzajcie, mego Mistrza macie,
Tego imajcie.
3. Wnet siê rzucili jako lwi zaciekli,
Aposto³owie od Niego uciekli,
On za¶ by³ ¶piesznie wiedzion do Annasza,
pociecha nasza.
4. Przed s±d Pi³ata gdy by³ postawiony,
niesprawiedliwie zosta³ oskar¿ony
rozkaza³ Pi³at, by by³ biczowany
ten Pan nad pany.
5. Koronê z ciernia ¿o³nierze uwili,
naszemu Panu na g³owê wt³oczyli,
na¶miewaj±c siê przed Nim przyklêkali,
Królem Go zwali.
6. Krzyknê³a potem t³uszcza zbuntowana:
"Nie chcemy Tego za swego mieæ Pana,
niechaj na krzy¿u swój ¿ywot po³o¿y
Ten to Syn Bo¿y".
7. Krzy¿ nios±c na ¶mieræ szed³ nieustraszenie,
oprawcy niecni zwlekli zeñ odzienie,
do krzy¿a Zbawcê okrutnie przybili,
octem poili.
8. Z wo³aniem g³o¶nym po tak srogiej mêce
skona³, oddaj±c ducha w Ojca rêce;
zagas³o s³oñce, strach ludzi oniemia,
trzês³a siê ziemia.
9. Zst±pi³ do piekie³ Król wieczystej mocy,
z niewoli lud swój wybawi³ sierocy;
umar³ych cia³a z grobów powstawa³y,
widzieæ siê da³y.
10. Zacny Nikodem wraz z Józefem ¶mia³o
zanie¶li pro¶bê o Jezusa cia³o;
dozwala Pi³at, pe³ni± siê bez zw³oki
Bo¿e wyroki.
11. W wieczornej porze, nie trac±c ni chwili,
ostro¿nie z krzy¿a Jezusa z³o¿yli;
Matuchna Jego cia³o piastowa³a,
rzewnie p³aka³a.
12. Wnet prze¶cierad³o us³awszy na ziemi,
uczcili cia³o balsamy drogimi,
w ¶wie¿o kowanym grobie po³o¿yli,
p³acz uczynili.
13. P³aczmy i my te¿ wierni chrze¶cijanie,
dziêkuj±c Panu za najdro¿sze rany;
i¿, by nas zbawiæ, lej±c Krew obficie,
da³ za nas ¿ycie!
|