BOÂŻE W DOBROCI NIGDY NIE PRZEBRANY

   F d       C7 F a      g       C7 F 
1. BoÂże w dobroci nigdy nie przebrany, 
 d   B    C F   a    g     C7 F
Âżadnym jĂŞzykiem niewypowiedziany
a          d        g  C7     F  g 
Ty jesteÂś godzien, Ty jesteÂś godzien 
   C    A7   d
wszelakiej miÂłoÂści, 
 F     a  d    g  C7 F  g
poszanowania, poszanowania, 
   C    A7      d
chwaÂły, uczciwoÂści.

2. Ciebie czczê, pragnê i wa¿ê samego; 
nad wszystkie dobra TyÂś u serca mego. 
NajwyÂższe dobro, najwyÂższe dobro, 
TyÂś w najwyÂższej cenie, 
sam jeden u mnie, sam jeden u mnie, 
nad wszystko stworzenie.

3. ChoĂŚbyÂś za grzechy nie karaÂł mnie, Panie, 
przecieÂż skruszony ÂżaÂłowaÂłbym za nie, 
a ÂżaÂłowaÂłbym, a ÂżaÂłowaÂłbym 
dla tego samego 
Âżem CiĂŞ obraziÂł, Âżem CiĂŞ obraziÂł, 
Pana tak dobrego.

4. WiĂŞc, o mĂłj BoÂże i teraz ÂżaÂłujĂŞ 
dlatego, Âże CiĂŞ nad wszystko miÂłujĂŞ, 
i to u siebie, i to u siebie 
statecznie stanowiĂŞ, 
Âże grzechĂłw swoich, Âże grzechĂłw swoich 
nigdy nie ponowiĂŞ.

5. O BoÂże dobry, BoÂże litoÂściwy, 
mej duszy nĂŞdznej racz byĂŚ miÂłoÂściwy
jakeÂś jÂą stworzyÂł, jakeÂś jÂą stworzyÂł, 
pomó¿ do zbawienia, 
uÂżycz swej Âłaski, uÂżycz swej Âłaski, 
broĂą od potĂŞpienia.