c
1. O Panie, naucz mnie
g
Twym ¶wiat³em braciom byæ.
B
Zrozumieæ w ludziach to,
f c
co mo¿e trudne jest.
Umieæ im patrzeæ w twarz -
g
z nimi do Ciebie i¶æ
Gis
i nie uskar¿aæ siê,
f G
¿e ¿ycie trudne jest,
c Gis f
¿e kochaæ trudno jest,
B
¿e mi nie starcza si³.
Gis f c
O Panie mój, o Bo¿e mój!
2. Daj tylko tyle si³,
bym nie ogl±da³ siê,
nie lêka³ o swój los,
lecz ci±gle kochaæ chcia³.
Bym wierzy³ w ludzki trud,
w codziennych zmagañ sens,
w tê mi³o¶æ, któr± w nas
z³o¿y³e¶ jako dar -
blisko¶ci Twojej znak,
naszej nadziei moc.
O Panie mój, o Bo¿e mój!
3. Daj sercu Twoj± moc,
bym nie zatrzyma³ siê,
lecz ci±gle walczyæ chcia³,
mi³o¶ci uczy³ siê.
Niech ona z³±czy nas
w mi³o¶ci bratni kr±g,
by wszyscy chcieli daæ,
choæ cz±stkê swoich serc,
która zjednoczy nas,
pomo¿e lepiej ¿yæ.
O Panie nasz, o Bo¿e nasz!
4. O Panie, naucz nas
¶wiat³em dla siebie byæ.
Pokochaæ w sobie to,
co mo¿e trudne jest.
Zrozumieæ ma³o¶æ w nas,
ukochaæ prosty gest:
u¶miechu jasny blask,
przyjaznych d³oni dar,
otwarte serca drzwi,
bo w nich Twa mi³o¶æ trwa.
O Panie nasz, o Bo¿e nasz!
|