c
1. O Panie, naucz mnie
g
Twym światłem braciom być.
B
Zrozumieć w ludziach to,
f c
co może trudne jest.
Umieć im patrzeć w twarz -
g
z nimi do Ciebie iść
Gis
i nie uskarżać się,
f G
że życie trudne jest,
c Gis f
że kochać trudno jest,
B
że mi nie starcza sił.
Gis f c
O Panie mój, o Boże mój!
2. Daj tylko tyle sił,
bym nie oglądał się,
nie lękał o swój los,
lecz ciągle kochać chciał.
Bym wierzył w ludzki trud,
w codziennych zmagań sens,
w tę miłość, którą w nas
złożyłeś jako dar -
bliskości Twojej znak,
naszej nadziei moc.
O Panie mój, o Boże mój!
3. Daj sercu Twoją moc,
bym nie zatrzymał się,
lecz ciągle walczyć chciał,
miłości uczył się.
Niech ona złączy nas
w miłości bratni krąg,
by wszyscy chcieli dać,
choć cząstkę swoich serc,
która zjednoczy nas,
pomoże lepiej żyć.
O Panie nasz, o Boże nasz!
4. O Panie, naucz nas
światłem dla siebie być.
Pokochać w sobie to,
co może trudne jest.
Zrozumieć małość w nas,
ukochać prosty gest:
uśmiechu jasny blask,
przyjaznych dłoni dar,
otwarte serca drzwi,
bo w nich Twa miłość trwa.
O Panie nasz, o Boże nasz!
|