G D e
1. Niechaj bêdzie uwielbiony Bóg nasz, Pan nad pany,
C A7 D
bo nawiedzi³ i wyzwoli³ lud Swój, lud wybrany.
G C G
2. Bo nas podniós³ i moc Jego znowu w¶ród nas widaæ,
a D G
przez tych ¶wiêtych, których znalaz³ z potomstwa Dawida.
3. Wed³ug Swojej obietnicy, któr± w czasach dawnych,
og³aszali nam prorocy, s³owem Jego s³awni.
4. Przyrzek³ przez nich, ¿e wybawi nas od nieprzyjació³,
i ¿e ¿adnej nienawi¶ci nie da nas wytraciæ.
5. Przyrzek³, ¿e dla naszych ojców bêdzie mi³osierny,
¿e Przymierza nie zapomni, ¿e nam bêdzie wierny.
6. ¯e dotrzyma Swej przysiêgi wobec Abrahama,
który sta³ siê ojcem wiernych, gdy siê nie za³ama³.
7. Przyrzek³, ¿e my dzieci wiary, wolni z rêki wrogów,
niewzruszenie bêdziem mogli s³u¿yæ tylko Bogu.
8. W pobo¿no¶ci wiod±c ¿ycie i sprawiedliwo¶ci,
przez dzieñ ka¿dy, coraz bli¿ej spotkania w wieczno¶ci.
9. Tak Ciê dzisiaj, dzieciê Swoje, Pan Bóg potrzebuje,
by¶ szed³ przed Nim jako prorok, co drogê gotuje.
10. I w¶ród ludu Jego g³osi³ naukê zbawienia,
aby wszyscy dost±pili grzechów przebaczenia.
11. Bo w Swym Sercu siê lituje Pan Bóg Wszechmog±cy,
i dlatego wci±¿ przychodzi jak Wschodz±ce S³oñce.
12. By rozproszyæ grozê ¶mierci tym, co ¿yj± w mroku
i nawróciæ ich na drogê, która daje pokój.
13. Chwa³a, cze¶æ i uwielbienie w Trójcy Jedynemu,
Bogu Ojcu i Synowi, Duchowi ¦wiêtemu:
14. Temu, który by³ w wieczno¶ci, który jest na niebie,
który przyjdzie w koñcu czasów, by nas wzi±æ do Siebie.
|